بیماری MS (ام اس) یک بیماری خودایمنی دستگاه عصبی مرکزی است، یعنی مغز و نخاع را درگیر می کند. علت دقیق این بیماری معلوم نیست، اما دانشمندان معتقدند که عوامل ژنتیکی، ایمنی و محیطی در بروز این بیماری موثرند.

راه های تشخیص ام اس

ممکن است این بیماری ماه ها تا سال ها بعد از شروع علائم آن تشخیص داده نشود.

روش های پزشکی تشخیص این بیماری عبارتند از:

- ام آر آی

- آزمایش الکتروفیزیولوژیک

- گرفتن مایع مغزی نخاعی

در مجموع این سه آزمایش به تشخیص این بیماری کمک می کنند.

هدف از درمان بیماری ام اس

- افزایش سرعت بهبودی (با داروهای استروئیدی درمان می شود)

- کاهش تعداد حملات بیماری و یا عوارض آن

- کند کردن پیشرفت بیماری

- تسکین عوارض ناشی از دست دادن عملکردهای بدن

درمان ام اس

درمان اولیه ممکن است شامل مصرف داروهایی برای کنترل حملات بیماری، علائم آن و یا هر دوی آنها باشد.

دانستن عوارض جانبی داروها لازم است، زیرا برخی مواقع، عوارض جانبی داروها به تنهایی موجب کنار گذاشتن دارو می شود.

بیماران باید از مصرف همزمان انواع دارو جلوگیری کنند و یا یک داروی دیگر را که دارای عوارض جانبی کمتری است، با تجویز پزشک خود مصرف کنند.

مشورت بیمار با پزشک درباره مصرف داروها، تاثیر مهمی در درمان دارد.

داروهای موثر بر سیستم ایمنی بدن، از داروهای مفید برای درمان این بیماری می باشند.

تحقیقات درباره بیماری MS

تحقیقات زیادی درباره این بیماری در حال انجام است.

- دانشمندان می خواهند روشی را کشف کنند که به سلول های مغز اجازه دهد میلین جدید بسازند و یا از مرگ اعصاب جلوگیری کنند.

- استفاده از سلول پیشرو (ساقه عصبی) که می تواند در مغز و یا طناب نخاعی گذاشته شود تا سلول های از دست رفته را دوباره بازسازی کند.

- دانشمندان همچنین در حال بررسی اثرات تغذیه و دیگر عوامل محیطی بر این بیماری می باشند.

اختلالات شناختی در بیماری ام اس

- از دست دادن حافظه کوتاه مدت

- خستگی روانی

- حواس پرتی

- مشکلات گفتاری

- اختلال در برنامه ریزی

7 نکته برای از بین بردن اختلالات شناختی ناشی از MS

1- لیست کارهایتان را بنویسید.

لیست کارهایی را که باید انجام دهید، به ترتیب اولویت در یک دفترچه بنویسید.

به این ترتیب، کارهای خود را بدون خستگی انجام می دهید.

2- یک تقویم همراه خودتان داشته باشید.

قرار ملاقات ها و روزهای مهم را در یک تقویم، با حروف بزرگ و خودکار قرمز یادداشت کنید.

اگر تلفن همراهتان دارای تقویم دیجیتالی می باشد، روزهای مهم را در تقویم تلفن همراهتان ثبت کنید تا در آن روز مهم، تلفن همراهتان با یک پیغام و یا صدا، شما را آگاه کند.

3- هر چیزی را در جای مشخصی قرار دهید.

وسایل خودتان مثل کلید، عینکی و غیره را در جای مخصوصی قرار دهید.

به اعضای خانواده تان هم بگویید که هر وسیله ای را در کجا باید بگذارند.

4- اسم و شماره را یادداشت کنید.

یک دفترچه کوچک داشته باشید. در آن دفترچه اطلاعات و چیزهای مهم را بنویسید، این کار کمک می کند تا اطلاعات از ذهن شما پاک نشود.

به علاوه، نوشتن باعث تقویت حافظه در تلفن زدن و یا ملاقات کردن با افراد می شود.

5- عجله نکنید.

کارها را به آرامی و با خونسردی انجام دهید.

از ماشین حساب و فرهنگ لغت برای حساب کردن و یادآوری لغات استفاده کنید.

6- جعبه قرص داشته باشید.

با استفاده از جعبه مصرف روزانه داروها (تصویر روبرو)، داروها را اشتباهی مصرف نمی کنید و یا مصرف دارویی را فراموش نمی کنید.

7- یادآوری کننده چشمی داشته باشید.

از برچسب روی وسایل و مواد مختلف استفاده کنید و آنها را در خانه، محل کار و کیفتان داشته باشید.

اگر دو ظرف مشابه دارید، با نوارهای رنگی آن دو را از هم جدا کنید.